Η δύναμη του διαφορετικού και η αντίδραση αδυναμίας της μάζας
Σήμερα θέλω να σας πω μια ιστορία, μια ιστορία που την έζησα και έγινε κάτω από μια επιστημονικά ειδικευμένη ομάδα ψυχολόγων, ψυχιάτρων, θεραπευτικού προσωπικού και εκπαιδευόμενων.
Πριν δεκαεφτά χρόνια περίπου βρέθηκα στην "κλινική" ομάδα απεξάρτησης του 18 ΑΝΩ, μαζί με τους επικεφαλής ψυχιάτρους, ψυχολόγους, άλλους θεραπευτές και εκπαιδευόμενους θεραπευτές. "Κλινική" ομάδα ονομαζόταν η ομάδα που γινόταν μια φορά την εβδομάδα στο πρόγραμμα, που συμμετείχαν οι έγκλειστοι θεραπευόμενοι με την επιστημονική ομάδα των θεραπευτών τους και συζητούσανε πράγματα, που αφορούσαν όλο το πρόγραμμα για τα οποία οι θεραπευόμενοι δεν μπορούσαν να βρούνε μόνοι τους λύσεις στις δικες τους ανεξάρτητες ομάδες.
Εκείνη τη μέρα λοιπόν την κλινική ομάδα την απασχόλησε το πρόβλημα που είχε προκύψει με τον Αλέξανδρο.
Κάθε Κυριακή λοιπόν, όλοι οι έγκλειστοι θεραπευόμενοι του προγράμματος έβγαιναν έξω συνοδευόμενοι πάντα από μια εκπαιδευμένη ομάδα του νοσηλευτικού προσωπικού, στο βοτανικό κήπο, στο πλανητάριο, για έναν καφέ σε κάποια καφετέρια, σε κάποιο θέατρο και η έξοδος αυτή ήτανε υποχρεωτική.
Τις Παρασκευές πάντα προγραμματιζόταν μια ομάδα μεταξύ των θεραπευομένων και των κοινωνικών λειτουργών του προγράμματος, για να αποφασίζουνε πού θα πάνε στην έξοδο τους την Κυριακή.
Μετά που παιρνόταν αυτή η απόφαση, κάθε φορα οι κοινωνικοί λειτουργοί ρώταγαν εάν κάποιος δεν θέλει να ακολουθήσει την έξοδο και να τους πει τους λόγους.
Ο Αλέξανδρος λοιπόν, πάντα σήκωνε το χέρι του και όταν έπαιρνε τον λόγο, έλεγε ότι δεν ήθελε να ακολουθήσει το υπόλοιπο πρόγραμμα στην καθιερωμένη κυριακάτικη έξοδο.
Οι λόγοι όμως που επικαλέστηκε ο Αλέξανδρος για την άρνηση του να ακολουθήσει την υπόλοιπη ομάδα στην κυριακάτικη έξοδο και η αντίδραση των υπολοίπων θεραπευομένων ήτανε και το μεγάλο πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί.
Ο Αλέξανδρος λοιπόν τους είπε ότι δεν θέλει να ακολουθήσει την ομάδα γιατί ντρέπεται να βγαίνει σαν αγέλη με πρόβατα έξω συνοδεία νοσηλευτών. Τους είπε ότι η προσωπικότητά του δεν το ανέχεται. Τους είπε ότι "δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, αλλά εγώ δεν δέχομαι να βγω έτσι έξω" και εάν θέλει η θεραπευτική ομάδα μπορεί να τον διώξει από το πρόγραμμα.
Εκεί λοιπόν υπήρξανε οι έντονες αντιδράσεις από τα άλλα παιδιά της ομάδας, άρχισαν να φωνάζουν, να του λένε πώς την έχει δει, ότι είναι εγωιστής και ψωνάρα και γενικά δημιουργήθηκε ένα πολύ άσχημο κλίμα για τον Αλέξανδρο.
Για να μην μακρηγορώ, υποθέτω ότι οι περισσότεροι από εσάς βρίσκετε τον Αλέξανδρο λάθος και σωστή την αντίδραση των άλλων παιδιών της ομάδας.
Να σας πω λοιπόν πού κατέληξε η επιστημονική θεραπευτική ομάδα που αποτελείτο και από κάποιους κορυφαίους της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας στη χώρα μας.
Η επιστημονική ομάδα κατέληξε ότι το πρόβλημα και η δυσκολία που έχει ο Αλέξανδρος είναι κάτι προσωπικό, θα το δουλέψει με τους προσωπικούς του θεραπευτές και όταν είναι έτοιμος μπορεί κάποια στιγμή να ακολουθήσει την ομάδα στην κυριακάτη έξοδο. Από εκεί και πέρα βρήκανε όχι απλά πολύ λογική την κίνηση του να αρνηθεί να κάνει κάτι που τον καταπιέζει και τον ντροπιάζει συναισθηματικά, αλλά θεώρησαν ότι είναι μια γενναία και πολύ δυναμική προσωπικότητα, που δεν φοβάται να σηκώσει το ανάστημα του και να πει αυτά που νιώθει, ακόμα και εάν γνωρίζει ότι θα γίνει στόχος ομαδικής δυσαρέσκειας, επιθέσεων, ακόμα και απομόνωσης από την υπόλοιπη ομάδα.
Επίσης αργότερα μάθαμε ότι δυο από τα παιδιά που του επιτέθηκαν, μετά τις ατομικές τους συναντήσεις με τους προσωπικούς τους θεραπευτές, πήγανε και του ζητήσανε συγγνώμη και του είπανε ότι δεν φταίει αυτός, δεν πρέπει να θυμώνουνε μαζί του, ότι είναι δικό τους το "πακέτο", αλλά πρέπει να θυμώνουνε με τον εαυτό τους, γιατί και αυτοί νιώθουν ακριβώς τα ίδια συναισθήματα με τον Αλέξανδρο, αλλά αυτοί σκύβουν το κεφάλι και πάνε, γιατί δεν είχανε το σθένος να αρνηθούνε, ενώ είχανε τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Το δίδαγμα από αυτήν την ιστορία λοιπόν είναι ότι η μάζα της κοινωνίας πάντα θα αντιπαθεί τον διαφορετικό, πάντα θα αντιπαθεί τον δυνατό, πάντα θα αντιπαθεί αυτόν που διεκδικεί, πάντα θα αντιπαθεί αυτόν που κάνει αυτό που πραγματικά θέλει, γιατί πολύ απλά στη δύναμη του διαφορετικού καθρεφτίζεται η αδυναμία, ο συμβιβασμός και οι φοβίες οι δικές τους.
