Πεποίθηση είναι η εκλογή μίας αντίληψης ως σωστής, με κίνδυνο να είναι κάποια άλλη η αληθινή - Point of view

Εν τάχει

Πεποίθηση είναι η εκλογή μίας αντίληψης ως σωστής, με κίνδυνο να είναι κάποια άλλη η αληθινή





ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Πράγματι, βλέπει κανείς μία ποικιλία φυλών και συνηθειών που κάνουν την ανθρωπότητα ένα πολύχρωμο και ενδιαφέρον μωσαϊκό.

Βλέπετε ανθρώπους κάθε φυλής, χρώματος, θρησκείας, φύλου, μόρφωσης και καλλιέργειας (γιατί ΑΛΛΟ πράγμα είναι η μόρφωση και άλλο η καλλιέργεια), να κάνουν διαφορετικά πράγματα και να έχουν διαφορετικές συνήθειες, ακόμα και στις πιο κοινές δραστηριότητες όπως το φαγητό και η διασκέδαση (για ψυχαγωγία ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ).


Υπάρχει όμως μία κρυμμένη πλευρά, που αν την προσέξετε όλοι οι άνθρωποι είναι ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ίδιοι.


Πρόκειται για τις πεποιθήσεις με τις οποίες όλοι έχουμε ανατραφεί.



Οι πεποιθήσεις μας καταδυναστεύουν σε τέτοιο βαθμό ώστε πρακτικά δεν έχουμε κανενός είδους ελευθερία. Για όποιον ενδιαφέρεται είναι η βάση πάνω στην οποία έχει κτιστεί η παγκόσμια δυστυχία, όπως την βιώνουμε σήμερα. 


Επιπλέον (και αυτό είναι το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ) είναι τόσο δύσκολο να γίνει κατανοητή η συγκεκριμένη έννοια, ώστε η σειρά αναρτήσεων με αυτό το θέμα είναι ΗΔΗ καταδικασμένη σε αποτυχία.

Θα προσπαθήσω όμως να κάνω την σχετική ανάλυση για τρεις λόγους:


1) Είμαι ΕΚ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΣ ξεροκέφαλος!
2) Ενδιαφέρομαι προσωπικά να μάθω να αναγνωρίζω τις ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ (προσωπικές και ιδιαίτερες) πεποιθήσεις και να τις αναλύω καλύτερα, για την δική μου προσωπική αυτο-βελτίωση και αυτο-Ελευθερία. Και όπως λέει μία παροιμία «μαθαίνεις καλύτερα εκείνο το οποίο προσπαθείς να διδάξεις.
3) Ίσως κάποιος να καταφέρει να ξεπεράσει τις ΦΡΙΚΤΕΣ διανοητικές Συμπληγάδες του και να καταλάβει κάτι από αυτό το θέμα.






ΟΡΙΣΜΟΣ

Η λέξη πεποίθηση βγαίνει από το ρήμα πέποιθα, δηλαδή έχω πειστεί.

Ένας ορισμός που μου αρέσει να χρησιμοποιώ είναι ο παρακάτω:


Πεποίθηση είναι η εκλογή μίας αντίληψης ως σωστής, με κίνδυνο να είναι κάποια άλλη η αληθινή.


Με λίγα λόγια οι πεποιθήσεις σας δείχνουν για ποιά πράγματα έχετε πειστεί ότι είναι αληθινά ή ψεύτικα, ΧΩΡΙΣ να έχετε αντικειμενικές αποδείξεις για κάτι τέτοιο.


Είναι επομένως προφανές ότι αυτά για τα οποία έχετε πειστεί ότι είναι αληθινά ίσως να είναι ψεύτικα.


Είναι επίσης το ίδιο προφανές ότι αυτά για τα οποία έχετε πειστεί ότι είναι ψέματα ίσως να είναι αληθινά.


Για αυτό εξάλλου ένας σοφός λέει: «Αν ακούσεις κάτι που ταιριάζει με τις ιδέες σου πρόσεξε μήπως είναι λάθος. Και αν ακούσεις κάτι που δεν ταιριάζει με τις ιδέες σου πρόσεξε μήπως είναι σωστό». 


Ο σοφός ήξερε πολύ καλά ότι οι περισσότερες ιδέες είναι ΦΥΤΕΜΕΝΕΣ στο πρακτικά ανενεργό μυαλό των ανθρώπων και δεν έχουν καμία σχέση με την προσωπική τους πνευματική προσπάθεια.

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι το να έχετε κάποια λάθος πεποίθηση που να την θεωρείτε σαν σωστή. Το πρόβλημα είναι ότι όταν κάποιος σας πει ότι αυτό που πιστεύετε σαν σωστό είναι λάθος, θα αντισταθείτε, θα εξεγερθείτε και θα τον κρεμάσετε.


Παράδειγμα; Η Ιερά Εξέταση που έστελνε στην πυρά όσους τολμούσαν να πουν ότι η γη δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος.


Μέχρι εδώ η ανάλυση για την πεποίθηση. Πριν πάω παρακάτω θα ήθελα να σκεφτείτε το εξής:


Θα προσπαθήσω να σας δείξω ότι ΟΛΑ ΟΣΑ πιστεύετε σαν αληθινά δεν είναι και ότι έτσι αυτο-μετατρέπεστε σε ανεγκέφαλα μηχανικά άτομα. 


Θα αντέξετε να σκεφτείτε έστω την πιθανότητα αυτή ή απλά θα με «κρεμάσετε»;




2.  Αντίληψη Και Διαστρεβλωμένη Αντίληψη



Αντίληψη 

Εφόσον η πεποίθηση που έχετε εξαρτάται από την αντίληψή σας για τα πράγματα, ας δούμε τι είναι η αντίληψη.

Η αντίληψη είναι μια ΑΥΤΟΜΑΤΗ διανοητική λειτουργία, η οποία αναγνωρίζει, ερμηνεύει και αποδίδει νόημα στις πληροφορίες που έρχονται από τον έξω κόσμο μέσω των πέντε αισθήσεων, με την βοήθεια:


1) της μνήμης (που αποθηκεύει τι εμπειρίες που αποκτάτε και την εκπαίδευση που είχατε είτε σχολική είτε «κοινωνική»)


2) της συναισθηματικής σας κατάστασης (σκεφτείτε πόσο διαφορετικά σας φαίνονται τα πράγματα όταν είσαστε χαρούμενοι, ενώ τα ίδια ακριβώς φαίνονται «μαύρα» όταν έχετε κακή διάθεση).


Η λειτουργία της αντίληψης μπορεί να διαταραχθεί, και έτσι να αλλοιώσει την εικόνα της πραγματικότητας. Τότε μιλάμε για ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, κλπ.


Και φυσικά νομίζετε ότι αυτό το τελευταίο είναι για παλαβούς και ότι εσείς είσαστε καλά έτσι δεν είναι;


Όμως τα πράγματα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ.

 
Θα πρέπει να θεωρείτε ΔΕΔΟΜΕΝΟ το γεγονός ότι είμαστε όλοι μας τρελοί για δέσιμο! Το βασικό μας πρόβλημα είναι ότι ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΑΣΤΕ να βλέπουμε στραβά τον κόσμο.


Η μνήμη μας παρεμβαίνει (με βάση όλα όσα μάθαμε σαν «σωστά») και ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙ την πραγματικότητα. Το πως γίνεται αυτό είναι μεγάλο και δύσκολο θέμα.




Διαστρεβλωμένη Αντίληψη

Πάρτε μερικά μικρά παιδιά που μόλις άρχισαν να περπατάνε.

Θα παρατηρήσετε ότι παίζουν όλα μαζί, χωρίς να ενδιαφέρονται για το χρώμα ή το φύλο των υπολοίπων.


Δεν θα τα δείτε να διαχωρίζονται σε καλούς και κακούς, πιστούς και άπιστους, δημοκράτες και φασίστες, όμορφους και άσχημους, άσπρους και μαύρους, κλπ.


Ξέρετε ποιος είναι ο λόγος;


Δεν έχουν εκπαιδευτεί ΑΚΟΜΑ από τους μεγάλους στο να κρίνουν αυτό που βλέπουν. Το άσπρο και το μαύρο, το όμορφο και το άσχημο, το καλό και το κακό είναι έννοιες που δεν έχουν φυτευτεί ακόμα στο άγραφο χαρτί του νου τους. Δεν έχουν μάθει ακόμα να φοβούνται αυτό που δεν τους μοιάζει. Δεν έχουν μάθει ακόμα να θέλουν ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΑ να αλλάξουν τον άλλον. Δεν έχουν μάθει ακόμα ότι ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ.


Είναι προφανές ότι η διαφορά τους με εμάς είναι αβυσσαλέα. Ζουν σε έναν κόσμο απλότητας και ειρήνης. Δεν κρίνουν και δεν καταδικάζουν. Και είναι προφανές ότι κυριολεκτικά ζουν σε έναν Παράδεισο.


Για αυτό είπε και ο Χριστός: «αν δεν γίνετε σαν παιδιά δεν θα μπείτε στην Βασιλεία των Ουρανών». Και αυτό ισχύει είτε πιστεύετε είτε όχι είτε είσαστε μουσουλμάνοι ή χριστιανοί, όμορφοι ή άσχημοι, πλούσιοι ή φτωχοί, άσπροι ή μαύροι, κλπ, κλπ, κλπ.


Ποια είναι η διαφορά μας από τα παιδιά;


Έχουμε εκπαιδευτεί από το Σύστημα (δηλαδή από το σχολείο, την οικογένεια και τον κοινωνικό περίγυρό μας) να θεωρούμε κάποια πράγματα του φυσικού κόσμου «καλά» και κάποια «κακά».


Και το χειρότερο μας έχει εμποτιστεί η βαθιά πεποίθηση ότι όλα όσα έχουμε εκπαιδευτεί να θεωρούμε σαν σωστά, είναι η ΤΕΛΕΙΑ, η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, η ΜΟΝΑΔΙΚΗ αλήθεια που υπάρχει.


Αλλά όπως έχει πει κάποιος «Αν από τις πολλές αλήθειες διαλέξεις μία, αυτή θα γίνει ψέμα και εσύ φανατικός».


Έτσι αν είσαστε τίμιοι με τον εαυτό σας και κοιτάξετε λίγο πίσω από το προσωπείο που δείχνετε στους άλλους θα δείτε την αιτία όλων των κακών της σημερινής ανθρωπότητας: τον εγωισμό και τον φανατισμό.


3. Ο Κακός Συνδυασμός Και Ο Μηχανικός Άνθρωπος



Ο Κακός Συνδυασμός

Οι πεποιθήσεις από μόνες τους δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα. Χρησιμεύουν για «να κρατάνε τα χαλινάρια» στους εκ φύσεως απείθαρχους ανθρώπους και να διατηρούν κάποια τάξη στις ανθρώπινες ομάδες.

Για παράδειγμα, το ένστικτο του σεξ, θα μετέτρεπε τους ανθρώπους και ειδικά τους νέους, σε μία αγέλη ζώων. Η ηθική και οι κοινωνικές απαγορεύσεις (διδαγμένες πεποιθήσεις και τα δύο) αποτελούν το χαλινάρι στο ζωώδες ένστικτο.


Και εδώ μπαίνει ένας άλλος παράγοντας, ο οποίος αποτελεί κυριολεκτικά ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ σε όλες τις κουλτούρες. Πρόκειται για τον ελαττωματικό ψυχισμό, για τον εγωισμό, ή για τα ΕΓΩ όπως τα αναφέρω.
Κανένας δεν έχει διάθεση να του «πατήσουν τον κάλο» σε αυτό το θέμα. Ο καθένας δίνει την δική του ερμηνεία, και μάλιστα (προσέξτε) αυτήν που τον συμφέρει ψυχολογικά.


Η απλούστερη περιγραφή για το ΕΓΩ είναι η παρακάτω:



Το ΕΓΩ ή ελάττωμα είναι μία ανάγκη ή μία αρετή που έχει τραβηχτεί στα άκρα και έχει παραμορφωθεί εντελώς.
Δύο απλά παραδείγματα για να καταλάβετε:


ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΩΤΟ: Υπάρχει η ανάγκη να τρώμε για να ζήσουμε.


Το ένα άκρο: Κάποιοι θα γίνουν παχύσαρκοι και θα πεθάνουν από το πολύ φαγητό.


Το άλλο άκρο: Κάποιοι θα πάθουν νευρική ανορεξία και θα πεθάνουν από πείνα.
Όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι ζουν και υπάρχουν στην κλίμακα μεταξύ των δύο άκρων.


ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ: Υπάρχει η αρετή του να λέμε την αλήθεια.


Το ένα άκρο: Κάποιοι άνθρωποι θα γίνουν αθεράπευτοι ψεύτες λέγοντας ψέματα για οτιδήποτε και προκαλώντας την δυστυχία στους γύρω τους.

Το άλλο άκρο: Κάποιοι μπορεί να γίνουν αθεράπευτα φιλαλήθεις, σπέρνοντας εξίσου την δυστυχία και την καταστροφή. Φανταστείτε πχ κάποιον που αποκαλύπτει δημοσίως ότι κάποια γυναίκα απατάει τον άντρα της (ή το αντίθετο βέβαια). Μπορεί μεν να ισχυριστεί ότι λέει την αλήθεια, αλλά προκαλεί μεγάλη δυστυχία.


Όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι ζουν και υπάρχουν στην κλίμακα μεταξύ των δύο άκρων. Έτσι (κακώς βέβαια) μπορεί να θεωρηθούν «καλύτεροι» και άλλοι «χειρότεροι», ανάλογα με την απόστασή τους από το «κακό» άκρο.
Και τώρα στο ζουμί: Ζώντας σε αυτήν την κλίμακα, συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους. Έτσι θεωρείτε ότι είσαστε ΠΙΟ καλοί, ΠΙΟ ειλικρινείς, ΠΙΟ κλπ από τους υπόλοιπους. Αποτέλεσμα; Αυτοανακηρύσσεστε σε αλάνθαστους, τίμιους, καλούς κλπ που πρέπει να σώσουν και να διδάξουν τους λανθασμένους.


Ο συνδυασμός των πεποιθήσεων και του εγωικού αισθήματος «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ … ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ» είναι η ρίζα των κακών της δύσμοιρης υφηλίου.




Ο Μηχανικός Άνθρωπος

Θεωρητικά έχετε διαβάσει και ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ όσα έχω γράψει στις προηγούμενες αναρτήσεις για την δικτατορία των πεποιθήσεων.

Και θεωρητικά μπορείτε τώρα να ελέγξετε τις πεποιθήσεις σας, και να δείτε ποιες είναι σωστές και ποιες είναι λάθος ώστε να τις αλλάξετε.


Και εδώ μπαίνει το μεγάλο πρόβλημα: οι πεποιθήσεις είναι ΑΟΡΑΤΕΣ για εσάς.


Κινείστε, σκέφτεστε, και συμπεριφέρεστε με βάση κάποιες πεποιθήσεις, τις οποίες είναι τελείως αδύνατον να αντιληφθείτε ότι τις έχετε.


ΑΠΛΟΪΚΟ παράδειγμα: Γιατί πρέπει να λέτε καλημέρα και καλησπέρα;


Θα απαντήσετε ότι έτσι πρέπει ή έτσι κάνουν οι ευγενικοί άνθρωποι.


Καλύτερα θα ήταν να απαντούσατε ότι «έτσι σας έμαθαν». Πρόκειται για την πεποίθηση «είμαι ευγενικός άρα λέω καλημέρα». 


Τι θα γινόταν εάν μεγαλώνατε σε μία υποθετική χώρα όπου θα ήταν αγένεια να λέτε καλημέρα και καλησπέρα; 

Θα μεγαλώνατε με την πεποίθηση «είμαι ευγενικός άρα δεν λέω καλημέρα».

Ποια από τις δύο πεποιθήσεις άραγε είναι η ΠΙΟ σωστή;


Η μάνα μου διηγήθηκε κάποτε μία ιστορία από το χωριό. Κάπου στο 1920, κάποιος παραφύλαξε μία κοπέλα που βγήκε στην αυλή να απλώσει την μπουγάδα. Όταν η κοπέλα τεντώθηκε για να βάλει ένα ρούχο στην απλώστρα, σηκώθηκε λίγο η φούστα της και φάνηκε ο αστράγαλός της. Τότε ο τύπος εμφανίστηκε, είπε ότι είδε τον αστράγαλό της, και εκείνη αναγκάστηκε να τον παντρευτεί!!!


Σκεφτήκατε ποτέ πόσα τέτοια «πρέπει» έχουν εμφυτευθεί στην μνήμη σας από τότε που πρωτοείδατε το φως του ήλιου;


Σκεφτήκατε ποτέ πόσα τέτοια «πρέπει» έχουν αντικατασταθεί με νέα «πρέπει» μέσα σε έναν μόλις αιώνα;


Όλα αυτά τα «πρέπει», τα οποία έχουν μεταβληθεί σε σιδερένιους κανόνες σας έχουν μετατρέψει σε μηχανικούς υπολογιστές που λειτουργούν με βάση το πρόγραμμα εγκατάστασης.


Και έχετε δει ποτέ κανέναν υπολογιστή να αναρωτιέται εάν το πρόγραμμα με βάση το οποίο λειτουργεί, το πρόγραμμα στο οποίο οφείλει κυριολεκτικά την ύπαρξή του είναι λάθος;





4. Η δικτατορία των πεποιθήσεων (Αναρωτηθήκατε;)



Αναρωτηθήκατε;

Μετά από όλα τα προηγούμενα, ΑΡΑΓΕ, αναρωτήθηκε κάποιος από εσάς:


-Τι είναι τελικά αυτή η «αόρατη» πεποίθηση;
-Εγώ έχω κάποια τέτοια πεποίθηση;
-Είναι σωστή ή λάθος;
-Προσπαθώ να την επιβάλλω στους άλλους ή όχι;
-Πως αλλάζει αν είναι λάθος;


Όλα αυτά τα ερωτήματα έχουν σημασία αν έχετε το «κουσούρι» να θέλετε να αλλάξετε και να γίνετε καλύτεροι.


Αν αισθάνεστε τέλειοι και φυσικά ΠΙΟ καλοί, ΠΙΟ έξυπνοι, ΠΙΟ τίμιοι κλπ από τους άλλους, μην ασχολείστε με αυτήν την βλακώδη σειρά αναρτήσεων. Μπείτε στο facebook και στο tweeter κάνοντας like, δείτε ηλίθια τούρκικα σήριαλ ή χαζές πολιτικές συζητήσεις (και τα δύο επιπέδου νοημοσύνης σαλιγκαριού), παίξτε προπό, λότο, στοίχημα, ξυστό, αγοράστε γκάτζετ, μάθετε τι έκαναν οι σελέμπριτις, ποιος πήδηξε ποιόν στην Μύκονο και γενικά ασχοληθείτε με όλα αυτά τα θαυμάσια που έχει βάλει το Σύστημα μπροστά σας για να χάνετε ευχάριστα τον χρόνο σας.



Αν όμως, κάποιος αναρωτήθηκε για την πεποίθηση, είναι σίγουρο ότι δεν έχει καταλάβει ακόμα τι είναι η πεποίθηση ΟΥΤΕ και έχει δει κάποια.


Για αυτό θα δώσω -σαν βοήθεια- ένα απλοϊκό παράδειγμα πεποίθησης:


Πάτε στον χασάπη και αγοράζετε μισό κιλό κρέας και μισό κιλό κιμά. Πηγαίνετε στο σπίτι να τα ψήσετε. ΟΛΟΙ θα πλύνουν το κρέας ΚΑΛΑ (όπως διατάζουν εξάλλου οι τρομεροί τηλε-σεφ και οι τηλε-μαγείρισσες). Ο λόγος φυσικά είναι για να είναι «καθαρό» το κρέας. Μεγάλη βλακεία, αφού με το πλύσιμο θα μεταφέρετε στο κρέας τα όποια μικρόβια υπάρχουν στον νεροχύτη ή στα χέρια σας. Επιπλέον τα μικρόβια ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝ επειδή θα ρίξετε λίγο νερό. Αν θέλετε καθαρό κρέας τότε να το πλένετε με σαπούνι και χλωρίνη!


ΑΝΤΙΘΕΤΑ, τον κιμά, όταν έρθει η ώρα να τον μαγειρέψετε, δεν τον πλένετε ΟΥΤΕ σας έχει πει κανένας να τον πλένετε. Αυτό είναι παράλογο, γιατί η επιφάνεια του κιμά είναι τεράστια σε σχέση με την επιφάνεια του κρέατος. Έτσι δυνητικά έχει την δυνατότητα να μεταφέρει και να αναπτύσσει μικρόβια πολύ πιο εύκολα.


Αλλά τότε γιατί κανένας δεν πλένει τον κιμά;


Απλούστατα γιατί υπάρχει η σχετική πεποίθηση «πρέπει να πλένω το κρέας».
Τώρα είναι σίγουρο ότι κάποιοι μανιακοί με την καθαριότητα ή μικροφοβιακοί θα μετατρέψουν την επισήμανση για το πλύσιμο του κιμά σε μία νέα πεποίθηση. Εκτός και αν η παλιά για το κρέας είναι πολύ δυνατή και «δεν τους αφήσει».
Για να δούμε τώρα. Μπορείτε να βρείτε μία άλλη, μια δικιά σας πεποίθηση;




ΑΡΝΗΘΕΙΤΕ!

Όπως ήταν αναμενόμενο, η σειρά αυτή των αναρτήσεων απέτυχε.
Όχι ότι ενδιαφέρομαι για αυτό (αφού ο στόχος μου ήταν διαφορετικός) αλλά η επισκεψιμότητα κατέβαινε με την αύξηση του αριθμού των αναρτήσεων. Έγιναν ελάχιστα λάικ και ελάχιστες ανατροφοδοτήσεις σε άλλες σελίδες.


Και ΚΥΡΙΩΣ δεν βρέθηκε ούτε ένας να αναρωτηθεί και να ρωτήσει: «Τι είναι τούτο ρε παιδί; Πως μπορούμε να αλλάξουμε αυτές τις πεποιθήσεις, αφού λες ότι είναι τόσο καταστροφικές; Και στο κάτω-κάτω αλλάζουν; Εγώ ποτέ δεν είχα ακούσει μέχρι τώρα για κάτι τέτοιο».


Και αυτό το τελευταίο ήταν ακόμα πιο αναμενόμενο για έναν απλό λόγο:


 αν μιλήσεις για πεποιθήσεις μιλάς για λάθη. Και ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θέλει να παραδεχθεί ότι κάνει λάθος. Όλοι προτιμάνε την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ροζ ψυχολογική/ανθρωπιστική δήθεν επανάσταση που ήρθε μαζί με τις ινδικές φιλοσοφίες και θρησκείες.

Όλοι κάνουν με ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ότι τους έρχεται στο μυαλό (όσο κακό και αν προκαλούν στους άλλους) και μετά μιλάνε για θεούς, αγάπες, ευτυχίες, ανθρωπισμούς και άλλα τέτοια ωραία και γλυκανάλατα. Και αισθάνονται δικαιωμένοι, αφού σε αυτόν τον κόσμο «είσαι ότι δηλώσεις και είναι έτσι αν ΕΤΣΙ νομίζεις ότι είναι».


Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι προσωπικά έμαθα κάτι περισσότερο για αυτές τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΟΡΑΤΕΣ πεποιθήσεις, τις οποίες όλοι αρνούνται πεισματικά να αποδεχθούν έστω και σαν δυνατότητα.


Ο εγωισμός πλημυρίζει τα πάντα και πνίγει οποιοδήποτε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ σκίρτημα της ψυχής σας, επιτρέποντας μόνο να έχετε «ροζ όνειρα γεμάτα με καλές προθέσεις».


Αλλά θα πρέπει να ξέρετε ότι «το μονοπάτι που οδηγεί στην κόλαση είναι στρωμένο με αυτές τις καλές προθέσεις».


Αρνηθείτε το όσο θέλετε: την επιβεβαίωση σε αυτό που λέω την βλέπετε παντού γύρω σας.

via

Pages