Ανθολόγιο από την ασκητική εμπειρία του Αγίου Ισαάκ του Σύρου
Οι ασκητικοί λόγοι του αββά Ισαάκ, τα «Ασκητικά», όπως λένε τα βιβλία, γράφηκαν στη συριακή γλώσσα για μοναχούς και ησυχαστές, για ανθρώπους δηλ. που απαρνήθηκαν τον κόσμο και ζούσαν σε ήσυχο περιβάλλον, όπου αγωνίζονταν ναμεταμορφωθούν, σωματικά και ψυχικά, σε «καινή κτίση». Αυτός ο δρόμος της άσκησης δεν είναι για όλους. Ωστόσο κι εμείς, που κάνουμε το δικό μας αγώνα, μπορούμε να ωφεληθούμε και να ενισχυθούμε, ζώντας μέσα στον κόσμο στην «υπακοή του Χριστού». Γι' αυτό το λόγο, αποφάσισα να μπώ μέσα στον ανοιχτό κήπο των κειμένων του, και να μαζέψω εκείνα τα άνθη και τις πρασινάδες, που μου φαίνονταν, εμένα του αρχαρίου, πιο όμορφα και πιο ευωδιαστά. Βέβαια ήταν πολλά που, στα ταπεινά πνευματικά μου μέτρα, ήταν άπιαστα και ασύλληπτα και, γι' αυτό, προτίμησα να τα αφήσω να τα μελετήσουν, από άλλες εκδόσεις, οι μοναχοί και οι ερημίτες, κι αυτοί, όχι όλοι!
Αν υπάρξει, έστω και υποψία, ότι ο μελετητής μπερδεύεται αντί να ωφεληθεί, ας κλείσει το βιβλίο. Ένα άλλο βιβλίο θα βρεθεί, που θα είναι στα δικά του μέτρα, και θα του φέρει τη χαρά του Αγίου Πνεύματος ...
Αν υπάρξει, έστω και υποψία, ότι ο μελετητής μπερδεύεται αντί να ωφεληθεί, ας κλείσει το βιβλίο. Ένα άλλο βιβλίο θα βρεθεί, που θα είναι στα δικά του μέτρα, και θα του φέρει τη χαρά του Αγίου Πνεύματος ...
